6 maanden elke dag een tekening: Reflectie #EdwardsDailyDrawing

Een boer had geen zin meer om het land te rooien. Het werk was hem te eentonig. Liever zou hij zijn tijd verpozen in het café. Alleen daar verdiende hij niks mee. De man was slim en had hier iets op gevonden. Hij nam in vervolg een fles Jenever mee het veld op. Voor hij op zijn knieën ging om de gewassen uit de grond te halen, gooide hij de sterke drank 20 meter voor zich uit. Hij werkte tot het punt waar de fles lag, en nam dan een slok. Dat proces herhaalde zich tot de werkdag ten einde was.

Zo motiveerde de boer zichzelf. En het werk kwam redelijkerwijs af. Al moet gezegd: De fles werd ’s ochtends een stuk verder gegooid dan aan het eind van de dag. De boer had in ieder geval plezier in zijn werk.

Meer dan functioneel alcoholisme

Ooit -ik vergooide mijn toekomst nog op school en deed ’s zomers zes weken vakantiewerk- vertelde een Texelse bollenboer mij dit verhaal. Zoals dat soms met verhalen gaat, bleef deze mij bij. Ik moest er laatst weer aan denken. Omdat het over meer gaat dan functioneel alcoholisme alleen.

Geholpen door zijn drankzucht kreeg de boer het werk gedaan.

Geholpen door zijn drankzucht kreeg de boer het werk gedaan.

Ik kan de parallel trekken met een jaar lang elke dag een tekening maken. Die 365 dagen zijn als een hectare grond die ik met niks dan mijn grote blote mannenklauwen mag ontdoen van zijn rijkdom.
Ik heb geen fles nodig om me te motiveren. Maar het helpt me wel om vooral niet langer dan een week voor me uit te kijken. Zodoende ben ik op het moment van dit schrijven ruim een half jaar onderweg. En nog elke dag heb ik plezier in het maken van een tekening. Het is dat plezier dat mij gaande houdt, net zoals de jenever de boer.

De oogst

Mijn oogst is meer dan alleen een grote stapel tekeningen. Ik kan inmiddels omgaan met gebrekkige inspiratie. Veel meer dan streven naar een perfect eindresultaat, streef ik ernaar om te werken met plezier. En ik heb het idee dat precies die mind-set bijdraagt in de ontwikkeling die ik doormaak als tekenaar.

Wat die ontwikkeling behelst? Het uitbreiden en verdiepen van mijn vaardigheden. Ik raak steeds meer thuis in het digitaal tekenen. Ik heb me daarnaast het afgelopen half jaar meer vertrouwd gemaakt in het werken met waterverf. Mijn stijl wordt consistenter, mijn handtekening duidelijker. Menig tekening herbergt een verhaal.

Al goed, ik kijk terug op een plezierig en waardevol eerste half jaar. Maar dit is ook het punt om de fles weer vooruit te gooien. Welke richting zal ik uitgaan en wat wil ik uit de komende periode halen?

Vooruitblik

Het digitale werk wil ik nog verder uitdiepen. Uiteindelijk wil ik net zo natuurlijk kunnen werken via een beeldscherm als via papier. Wat mij betreft betekent dit namelijk een grotere vrijheid. Ik kan dan evengoed digitaal als analoog uit de voeten.

Waarom zou je op de computer willen nabootsen wat je ook ‘in het echt’ kunt maken?

Uiteindelijk is, voorzover ik nu kan overzien, de manier van tekenen niet zo belangrijk. Als ik maar aan het tekenen ben.
Wat ik me wel afvraag: hoe verhoudt digitaal tekenen zich tot analoog werk? Waarom zou je de computer gebruiken om een aquarel na te bootsen als je die ook op papier kunt uitwerken. Is een digitaal werk minder echt dan een fysiek werk? Zo voelt het wel soms…

Volledig digitaal getekende prent. Minder echt dan op papier?

Volledig digitaal getekende prent. Minder echt dan op papier?

Daarnaast wil ik gaan werken op doek. Met verf. De laatste keer dat ik dat gedaan heb was in 2005. Ik had er destijds veel plezier in. Ik ben benieuwd of ik hier nog steeds mee uit de voeten kan en wat het mij kan brengen. Meer expressief werk wellicht.

Anders dan de boer met zijn jeneverfles, ben ik maar wat blij dat ik midden op het veld sta. Dat het werk nog lang niet ten einde is. Ik ben vooral benieuwd naar wat de oogst zal zijn.

Daarbij drink ik liever een whisky op zijn tijd, dan jenever.

Tags: , ,
Geplaatst op: augustus 19, 2015
My 2014 sneakers

credits Studio Edward Kobus

credits wordpress