Elke dag een tekening, week 49 | #EdwardsDailyDrawing

Just another face in the crowd. And another one. And another…
De eerste tekening met houtskool deze week.

Combinatie van technieken. Deze tekening heb ik met potlood en inkt opgezet op papier. Vervolgens heb ik de prent ingescand en digitaal ingekleurd.

Elk geslaagd portret voelt als een overwinning voor mij. Van nature ben ik meer in mijn element als ik gebouwen of landschappen teken. Toch, hoe meer portretten ik maak, hoe meer het eigen wordt. Dit portret vind ik bij uitstek geslaagd, als het gaat om karakter en uitstraling.

Een nagelnieuw gebouw in Leek. Adelijk in zijn voorkomen. Geïnspireerd, naar ik aanneem, op de buitenhuizen van gegoede lieden uit de 18e eeuw. Het pand is gesitueerd precies tussen waar mijn ouders wonen en waar mijn jongste broer, diens vriendin en mijn neef komen te wonen. Met deze tekening heb ik gepoogd het karakter van het gebouw te vangen. Dat wat het wil uitstralen. Vervlogen tijden in vers gebakken klei: De Roomsterborgh te Leek.

Over vervlogen tijden gesproken. De streek waar ik ben opgegroeid (Noord-Oost Friesland) stond zo’n 100 jaar geleden nog vol met dit soort huisjes. Kleine huizen waarin vaak grote gezinnen woonden. Het was armoede troef.
Inmiddels gaat het in de streek stukken beter. Men woont er in soortgelijke woningen, maar dan wel tweemaal zo groot. Met kunststof kozijnen. En dakpannen… Traditioneel of vals sentiment?

Nog maar eens een schets in houtskool. Met als onderwerp een gegeven dat heel gewoon was rond 1900. Kinderen aan het werk in een flessenfabriek.
Je zou toch kunnen stellen dat de mens in West-Europa er de afgelopen eeuw flink op vooruit is gegaan. Daar hoor je eigenlijk nooit iemand over.

Om de week te besluiten, een studie van twee modellen.