Gezien: Luna Young Masters 2024

Wanneer je opgeleid bent als multimedia designer en werkt op het grensvlak van kunst, ontwerp en media, kun je niet om Luna Young Masters heen. Het is onderdeel van het Luna festival, dat draait om lichtkunst en van 26 tot en met 11 februari 2024 Leeuwarden extra gloed geeft.

Tijdens Luna zijn er lichtkunstwerken te zien in het centrum van de stad. Maar mijn focus ligt op de Young Masters expositie in het voormalige postsorteercentrum, vlakbij het station..

Dat postsorteercentrum is een bijzonder gebouw. Het doet ergens een beetje denken aan de kantoorruimtes van de serie ‘Severance’. Een parallel universum van systeemplafonds, zaaltjes met onduidelijke bestemming en wollig groen tapijt.
Het draagt bij aan de zonderlinge sfeer van de internationale expositie. Er ontstaat een gevoel van vervreemding. Het werk van de jonge mediakunstenaars komt zo nóg beter uit.

Wat je er zoal kunt zien? Ik doe een kleine greep uit het rijke aanbod. De drie kunstwerken die het meeste indruk op mij maakten.

Maria Stuut - Verduinen

Maria Stuut – Verduinen (Afbeelding afkomstig van website Luna)

Maria Stuut – Verduinen
Er ligt zand op de vloer, met afdrukken van schoeisel. Je hoort de wind en de zee. Op schermen flinterdun materiaal is beeld geprojecteerd: De kunstenares ligt op het strand te ‘verduinen’; half verdwijnend onder het stuivende zand dat het in zich heeft om een zeehondenskelet in een dag aan het zicht te onttrekken.
Het kunstwerk is gebaseerd op het gegeven dat eilanden als Ameland aan de ene kant afkalven, en aan de andere kant aangroeien, zodat ze langzaam oostwaarts wandelen. Een langzaam maar krachtig proces. Heel poëtisch in beeld gebracht.

Mirjam Kema – Fusione
Deze installatie staat midden in een grote hoge ruimte, met een podium en een kleine omgang. Twee stoelen wachten je als bezoeker op. Het is de bedoeling dat je participeert in dit kunstwerk. Liefst met zijn tweeën. Nu was ik in mijn eentje, maar de ervaring was er niet minder om.
Eenmaal op de stoel gezeten leg je je vingen op een groen lampje. Je hartslag wordt waar- en overgenomen. Deze hoor en zie je vervolgens terug in een projectie op een groot scherm, en in een soort bassin, waar het kringen in het water veroorzaakt.
Wanneer je met zijn tweeën bent, smelten de hartkloppingen samen, en vormen één gezamelijk kunstwerk. Het voelt heel intiem en persoonlijk. In mijn eentje werd ik me heel erg bewust van mijzelf. Wordt je bewuster van de ander als je dit gezamenlijk ondergaat? Ga je in elkaar op?

Christine Hvidt - 'Edaphone'

Christine Hvidt – ‘Edaphone’ (Foto afkomstig van website Luna)

Christine Hvidt – Edaphon
Zo’n beetje aan het eind van de route, slechts gescheiden van het rangeerterrein door een hek, ligt het kunstwerk Edaphon op de grond. Bulten modder met daarop keramische sculpturen laten het ondergrondse leven horen. Dat is een bijzondere ervaring in deze ietwat industriële omgeving, met passerende treinen op de achtergrond. Rillend van de februariwind (mijn jas hing in de garderobe…) kreeg ik af en toe een flard mee van wat er zich onder de oppervlakte allemaal afspeelt. Ook in een omgeving van beton, steen en staal bruist het van het leven.

Drie kunstwerken noemen is bovenal het buiten beschouwing laten van heel veel andere kunstwerken. Dat is zonde, want er was veel dat me deed lachen, verwonderen en/of verwarren. Laat deze blog dan ook vooral een aansporing zijn om zelf een kijkje te nemen. En om in die wiebelige tijdcapsule van Sangiorgio Blonk te klimmen. Of lekker aan de digitale vriezer van Zoya Taseva & Antres Frangos zitten, en glimlachen om de gemanipuleerde verpakkingen die je dan ziet. En… En… En…

How can I make this about me?

Ik probeer in mijn vrije werk zoveel mogelijk met tastbaar materiaal te werken, en ben dan al snel een beetje afkerig van de computer. Dat ding schept namelijk toch een afstand tussen mijn handen en mijn werk. Bovendien is het moeilijker om fouten toe te laten, ctrl-z is een zegen en een vloek.
Deze tentoonstelling laat weer eens mooi zien hoe spannend het kan zijn als je juist de connectie opzoekt tussen het fysieke en digitale. Hoe het elkaar kan versterken, en hoe je onnoemelijk veel mogelijkheden hebt om je verhaal te vertellen.

Meer informatie over het Luna Festival

Website: https://mediaartfriesland.nl/

Tags: , , ,
Geplaatst op: februari 2, 2024
My 2014 sneakers

credits Studio Edward Kobus

credits wordpress