Kijkje in de keuken: Recept voor een albumhoes

What's going on in the kitchen? Studio Edward Kobus geeft jou een kijkje in de keuken van een creatief bedrijf. Waar de balans moet worden gevonden tussen zakelijkheid en creativiteit. Waar inspiratie even belangrijk is als reflectie. En waar ook nog gewerkt moet worden.
Deze keer, in het kader van illustreren, gaat het over het maken van een heuse albumhoes!

Ik doe niet aan bucketlists. Er is dus niks dat ik kan afvinken. Maar ik kan wel -voorzichtig- stellen dat er een droom in vervulling is gegaan: Ik heb een albumhoes geïllustreerd!

Dat smaakt naar meer.

Beroepentest

Er zijn mij in het verleden nogal wat beroepentesten voorgelegd. Een steevast terugkerende stelling: ´Ik zou graag een cd-hoesje willen ontwerpen’.
Mijn antwoord was en is nog altijd ‘ja’. Maar dan niet als grafisch vormgever of DTP’er. Ik wil het ‘gewoon’ met mijn eigen blote mannenklauwen kunnen tekenen! Vrij en naar eigen inzicht.
Vanzelfsprekend is dat niet…

…Eerst moet er een band zijn die besluit een albumhoes nodig te hebben. En dan moet die band zich nog kunnen vinden in jouw stijl… Je hoeft geen ster in kansberekening te zijn om na te kunnen gaan dat de kans dat een band je vraagt om voor ze bezig te gaan behoorlijk klein is.

Sowieso moet je zaken als kansberekening en statistiek blijmoedig negeren als je een succesvol, steenrijk tekenaar wilt worden.

Wel nu.

Giants on Display, een progrock band uit Hilversum, had kennis gemaakt met mijn werk, dankzij mijn #EdwardsDailyDrawing project. Vooral de verhalende kant van sommige van mijn werken viel in de smaak. En zo kon het zijn dat ik ineens een afspraak had staan voor de vervaardiging van wat in het Engels zo mooi heet: Album Art.

Goede voorbereiding

Tijdens het gesprek zaten de band en ik al vrij snel op één lijn. Zo bleek de waarde van vier jaar zwoegen voor muziekblog Ekaya. Het helpt als je de taal van je opdrachtgever spreekt.

Maar met die taal ben je er nog niet. Om een beetje een beeld te krijgen van wat mijn klanten willen, vraag ik daarom standaard om voorbeelden van werk dat ze mooi vinden.
Een doeltreffende manier om te zien hoe en of ik kan beantwoorden aan de vraag van mijn opdrachtgever. Of het nu een stampend rockende band is, of een salonfähige, zakelijke bank.

Uitvoering albumhoes

Tja, zit je eenmaal op één lijn, dan is de uitvoering een eitje! Alleen moet dat ei nog wel even gelegd worden. En dan wordt de beeldspraak pijnlijk.

Mijn hoofd zit meestal vol met ideeën na zo’n meet-up met de opdrachtgever. Maar hoe weet je nou welk idee goed is?

Dat weet je niet.

Daarom begint bij mij de uitvoering met niks doen. Afstand van de opdracht. Langzaam verdwijnen dan de ideeën. Er ontstaat ruimte, een leeg canvas. Dat is de perfecte fase om te gaan schetsen, de daadwerkelijke uitvoering te starten.

Vaak levert het schetsen verschillende ideeën op, die ik aan mijn opdrachtgever voorleg. In dit geval had ik een cart blanche en heb ik de uiteindelijke tekening in drie verschillende uitvoeringen voorgelegd. Alle drie appelleerden die aan een bepaalde behoefte van de band. De keuze voor het eindproduct is dan ook aan hen geweest.

Resultaat

De ene opdracht is de andere niet. En inspiratie dwing je maar moeilijk af. Maar het proces voor het maken van een albumhoes (of voor illustraties in het algemeen) hangt nauw samen met het begrijpen van de opdrachtgever. Ergens moet er een klik zijn.

Bij Giants on Display had ik die klik, en ging het werk welhaast als vanzelf. Het resultaat komt het best tot zijn recht via Bandcamp en Spotify.
En -hopelijk- binnenkort op vinyl!

Muzikale ondersteuning: Giants on Display – Dusty Roads & Saved Souls

Het album is te beluisteren via Soundcloud en Bandcamp. Binnenkort ook op Spotify, en in de toekomst mogelijk op Vinyl!

Beeldmateriaal

Tags: artwork, illustratie, music, tekening
Geplaatst op: september 30, 2016