Ik herinner me nog goed het moment dat ik erachter kwam dat Sinterklaas niet bestond. Het briefje van de Sint dat ik op een ochtend in mijn schoen vond, kwam verdacht veel overeen met het papier van het notitieboekje naast de telefoon. En het handschrift van de goedheiligman leek wel heel erg op het handschrift van mijn vader.
Ik was niet verdrietig, ergens had ik er al rekening mee gehouden. Vriendjes hadden het mij al gezegd. Maar ik had zijn bestaan altijd verdedigd. Ik wilde geloven.
Ik was daarom teleurgesteld. Het was zo’n mooie, magische gedachte dat er elk jaar zo’n mythisch figuur het land bezocht. En dat die alle kinderen bij naam kende. En dat hij goed en wijs was.
Jammer.
Wie maar een beetje romanticus is, loopt zijn hele leven tegen dit soort teleurstellingen aan. Dat je erachter komt dat er niemand is die weet wat het beste is. Dat we als mensen heel veel dingen niet willen oplossen. En dat alle magische verhalen die je hoort, waarschijnlijk minder met de werkelijkheid te maken hebben dan je zou willen.
Dan zijn er altijd mensen die zeggen: “Ja, wat had je dan gedacht?”. Alsof je maar beter niet zou moeten dromen, dan kom je immers bedrogen uit.
Tsss.
Ik was groot fan van Apple. Wat een goed besturingssysteem! Wat een prachtige telefoons. Dit merk was bezig de wereld te verbeteren door mooie dingen te maken. Allemaal vanuit een visie: Think different.
Toch begon ik op een gegeven moment te vermoeden, dat ze bij Apple helemaal niet zo anders denken.
Op een gegeven moment wordt je prachtige telefoon die je €700,– heeft gekost namelijk niet meer ondersteund. Er zijn geen updates meer. En hij wordt langzamer. Dat doen ze expres.
Volgens Apple zelf is dit In het belang van de klant. Maar zijn ze daar dan nooit open over geweest?
Heel geloofwaardig…
Ergens hoopte ik dat Apple ontstaan was uit prachtige idealen. Om de wereld echt beter te maken door mooie producten te produceren. Maar nee, het blijkt gewoon goede marketing. En, dat is misschien helemaal niet erg. Heel veel mensen hebben er een goede baan door (Ik laat de fabrieken in China voor het gemak even buiten beschouwing.)
Maar ergens is het toch ook teleurstellend. Het werkelijke ideaal blijkt nu toch te zijn: Een groot marktaandeel, en een grotere winst dan vorig jaar.
Maar ik wil niet cynisch zijn: ik wil de magie terug! Of het nu in de vorm van schoonheid is of fantasie.
De grap is: magie is er genoeg! En dan denk ik niet aan goochelaars… Er is magie te vinden in je voortuin. Het staat langs de kant van de weg. Het zit in de glinstering van iemands ogen. En in de streep zonlicht die plotseling door de wolken breekt.
Ik heb het zelfs langs snelwegen gezien. Op zichtlocaties voor kantoren en op industrieterreinen. Ha, zelfs op vuilnisbelten kun je magie vinden. En als je het niet ziet, dan kun je het altijd nog fantaseren.
Er is niks gelogen of pretentieus aan al deze magie. Het kan je niet teleurstellen. Maar je moet het wel willen zien.
Ik hoop het in ieder geval te kunnen laten zien in mijn werk. Dat is niet alleen een voornemen voor 2018, het is er eentje voor elke dag.
Muzikale ondersteuning: Lucky Fonz III – Leugens