Wat was ook alweer het doel?
Elke dag een tekening opleveren, dat vereist de nodige discipline en uithoudingsvermogen. Planning ook. En hoewel tekenen erg leuk is om te doen, als ik moe ben of tegen een deadline aanzit, is het nog best lastig.
Waarom ben ik er ook alweer aan begonnen?
In de kern: Ik wil mij voortdurend blijven ontwikkelen als illustrator
Daarnaast wil ik:
Mijn acties
Het is nogal voor de hand liggend, maar om mijn doelstelling te behalen ben ik elke dag gaan tekenen. Doorgaans is dat geen probleem. Toch zijn er ook momenten dat het lastiger wordt. Soms werk ik als ondernemer aan drie projecten tegelijk en naderen de deadlines mij sneller dan me lief is.
Maar waar een wil is… Is er altijd wel een half uurtje over op een dag. Kwestie van plannen. Daarbij helpt de tijdsdruk enorm als het gaat om het proces. Het komt dan aan op snel keuzes maken, en tevreden te zijn met wat er ontstaat.
Ik heb de ambitie om dit een jaar lang te doen. Kijken wat er gebeurd. Mits het bijdraagt aan mijn ontwikkeling.
Het uitwerken van eigen ideeën
Inspiratie is niet altijd voorhanden, zo heb ik ondervonden. Nu zijn er creatieven die dat oplossen door stimulerende middelen te gebruiken. Maar dat is niet hoe ik werk. Ik zoek het in mijzelf, of anders in muziek of werk van anderen. Ik ontwikkel mijn creativiteit graag op een duurzame manier.
Dat lukt soms heel goed. Som ook niet. Dan pak ik simpelweg een object wat ik ergens tegenkom en begin ik te tekenen.
Dat kan weinigzeggende werkjes opleveren. Niet het werk waar ik direct heel trots op zal zijn. Maar wel altijd een goede oefening in observeren en uitwerken. Ook zonder inspiratie kan techniek worden bijgeschaafd.
Minder geslaagde tekeningen staan nog altijd in dienst van het hoofddoel.
Een uitgebreide en veelzijdige portfolio
Ik deel al mijn werk via verschillende social media kanalen. Zo krijg ik feedback en inzicht in welk werk goed valt en welke minder. Het neemt mijn blinde vlek weg.
Wanneer ik net intensief heb gewerkt aan een tekening, heb ik geen goed beeld bij het eindresultaat. Er is dan te weinig afstand. Mede door de feedback die ik, bijvoorbeeld via twitter, tot nu toe kreeg, heb ik mijn betere ontvangen werk kunnen selecteren en toevoegen aan mijn portfolio.
Doorzetten, ook al lijkt een keuze niet goed uit te pakken
Elke dag aan mijn doel werken
De opdracht aan mijzelf om elke dag te tekenen zie ik vooral als hulpmiddel. Het begrenst me: Ik moet in een bepaald tijdsbestek ergens mee komen. Dat betekent keuzes maken en daar volledig voor gaan. Ook al blijkt een keuze halverwege een tekening niet goed uit te pakken. Toch zet ik door. Ik verras mezelf soms. Waar ik anders een tekening allang verfrommeld had, zet ik nu door en levert dat soms werk op waarvan ik niet wist dat ik het in me had.
Mooie plaatjes kijken bij @edwardkobus https://t.co/zARSLvM3rg
— Tekenaar Koen (@Fabriekshuys) June 16, 2015
Mijn vak uitdragen
Door mijn werk via de sociale media te delen, laat daarmee ik zien waar ik mee bezig ben. En hoe graag ik dat doe.
Ik speel daarnaast met enkele gedachten om mijn werk nog op een andere manier onder de aandacht te brengen.
Voor mij is de hoofdzaak op dit moment mijn ontwikkeling, het vermarkten van mijn werk zie ik nu nog als een leuke bijkomstigheid.
Leren door fouten (te mogen) maken
Ik heb met mijn volle bewustzijn gekozen voor het dagelijks maken van een tekening. Juist omdat ik veronderstelde dat het onmogelijk is om elke dag een tekening te fabriceren die origineel, geïnspireerd en vakkundig is gemaakt.
Mijn veronderstelling bleek juist: Ik heb een aantal tekeningen gemaakt waar ik niet heel graag naar terugkijk. Omdat ik ze niet op niveau vind. Of omdat er fouten inzitten.
Ik ga blijmoedig hard onderuit. Door mezelf fouten toe te staan, presteer ik beter.
Maar fouten blijken waardevol. Ik leer er mijn beperkingen door kennen, maar ook mijn mogelijkheden. Het stelt mij steeds beter in staat om een concept te vertalen naar een waardevol eindproduct.
En hoewel het gek voelt om ook tekeningen die ik minder geslaagd vind te delen (Kijk eens wat een lelijke tekening ik heb gemaakt!) geeft het me vrijheid.
Mijn voortgang is op dit moment het allerbelangrijkste. En voor die voortgang acht ik het van groot belang dat ik daar veel tijd in steek. De angst om te falen, of de wil om alleen uitmuntend werk te leveren, zou me daar op dit moment naarstig bij in de weg staan.
Liever ga ik blijmoedig hard onderuit. Wars van pretenties, het is wat het is.
Juist dankzij die bereidheid om te falen is het mij gelukt om veel werk op te leveren waar ik met tevredenheid op terugkijk. Door mezelf fouten toe te staan, presteer ik beter.
Dit leverde het tot nu toe op
Door mijn werk te delen, vooral via Twitter, kwam ik andere illustratoren en kunstenaars op het spoor waarvan ik waardevolle feedback krijg en wiens werk mij op mijn beurt weer inspireert. Ik zie dat mijn werk een plek verdient tussen het werk van anderen, en dat het gewaardeerd word.
Ik heb veel werk om te laten zien. Best handig als je illustrator bent.
Er is nooit meer een dag waarop ik denk “Ik zou eigenlijk moeten tekenen…” Ik doe het gewoon. En het maakt me daarbij weinig uit of iemand anders mijn werk zal waarderen. Dit is wie ik ben en wat ik kan.
Hoe nu verder
Zolang ik merk dat ik vooruitgang blijf boeken zal ik doorgaan met het opleveren van een dagelijkse tekening. Met uitzondering misschien van een vakantie tussendoor. Ik blijf me richten op een serie van 365 tekeningen, maar hou daarbij in mijn achterhoofd dat dit doel wel in lijn moet blijven met de achterliggende gedachte.